رواية شباب طفلة الفصل السابع والعشرين 27 والاخير بقلم اسراء محمود
الفصل السابع والعشرون والاخيره
…………
دخلوا كلهم لملك لقوها مغمي عليها وفي دم كتير علي الارض
اسر طلع يجري علي ملك
نيرة بصدمه:فريد؟!
ساهر: بابا؟!
Flash Back
رجع فريد من السفر
سعاد: فريد بيه لولولولولولولولولى حمدلا على سلامتك يابيه الف الف حمدلا على السلامه
فريد بابتسامه:الله يسلمك يا سعاد.ازيك وازى شلبى عامل ايه
سعاد:الحمد لله يا بيه كويسين طول ما حضرتك بخير
فريد:قوليلى نيرة موجوده
سعاد:لا يابيه دى راحت مع الست ملك يشتروا شويه حجات والاستاذ اسر راح معاهم
فريد: مممم يعنى مغيش حد موجود هنا
سعاد: مفيش غير الست سوسن جوا فى الاوضه
فريد لنفسه(سوسن صاحبت ليلى الله يرحمها):طب روحى انتى
….
خبط فريد على باب الاوضه
سوسن: اتفضل
فريد يفتح الباب وبابتسامه:ممكن ادخل
سوسن:فريد مش معقول تعالى ادخل
فريد: ازيك يا سوسن عامله ايه
سوسن بإبتسامه: الحمد لله ،يااااااااااه يافريد عاش من شافك متصورتش اننا نتقابل تانى
قعدوا يتكلموا مع بعض كتييييييير لحد وقت والحادثه وسمعوا صوت ملك وهما بيتكلموا
يسمعوا صرييييخ
سوسن بخوف: ملك
فريد: ملك ؟! بنتى وطلع يجرى على صوت الصريخ يلاقى ثريه بتحاول تضرب ملك بالسكينه يجرى عليها ويمسك ايد ثريه والسكينه تعور ايده شال السكينه من اديها ورماها ومسكها جامد عشان متهربش
Back
وصلت القوه اللى بعتها اياد وقبضت على ثريه
وساهر شال ملك وطلعها اوضة اسر
واسر كلم الدكتور يجى لملك وفريد
الدكتور: متقلقوش هتكون بخير شويه وقت بس وهتبقى زى الفل اللى حصلها بردوا مش شوي
اما فريد طهر الدكتور الجرح بتاعه وربطه
وصل ساهر الدكتور ورجع تانى لبباه ونزلوا من اوضه ملك كلهم وسبوها عشان ترتاح
نيرة لفريد: انت جيت ازاى
فريد بضحكه وهو بيحاول يخفف جو التوتو:ههههههه جيت من المطار على هنا
نيرة بلخبطه: مش قصدى بس ليه مقولتليش انك جاى
فريد: قولت اعملهالك مفجأة،، نيرة انا اسف ياحبيبتى والله انى مردتش عليكى على طول ،انا اول ما رسالتك وصلتلى انا جهزت نفسى وجيت على طول
نيرة: عادى ياحبيبى ولا يهمك المهم انك بخير
ساهر:حمدلا على سلامتك يا بابا والله وحشتنى اوى
فريد: وانت كمان ياحبيبى طمنى عليك
ساهر:الحمد لله كلو تمام
فريد :سوسن فين؟!
نيرة: متخافش انا طمنتها انكوا بخير،ويلا انت كمان اطلع استريح فى الاوضه بتاعتى
فريد: وانتى هتنامى فين
نيرة: مش مشكله انا روح انت بس ارتاح
ساهر: خلاص ياعمتو انا هاخد بابا معايا النهارده
نيرة: بصتلة كدا(وكانها بتقوله مش اتفقنا انك ترجع )
ساهر وفهم بصتها : قولتلك لما توضبى الاوضه هنيجى ،انتى بقي اللى مش راضية توضبيها
نيرة مسرعه بعفويه: لا والله انا كلمت الاسطى وهو هيجى من بكرا
ساهر:بهزر معاكى ياعمتو . هنروح بقى انا وبابا وهنجيلك الصبح
فريد: اسمعى الكلام يا نيرة انا هروح مع ساهر ولما الاوض تخلص هنيجى
نيرة: امرى لله ماشى ،خلى بالك من نفسك
فريد: حاضر
يركب فريد مع ابنه ساهر ويطلعوا على الفيلا بتاعت ساهر
…….
عند اسر وملك
تطلع نيرة تطمن عليهم
نيرة لاسر: هى عامله ايه دلوقتى
اسر: زى ماهى
نيرة:لو صحيت نادى عليا
اسر: ماما
نيرة: نعم
اسر: هو ليه بيحصل مع ملك كدا!!
نيرة: النصيب ياحبيبى
……….
فى اليوم التالى
يصحى اسر على صوت ملك وهى بتتكلم وهى نايمه والدموع نازله من عنيها وصوتها تقريبا راح من الصريخ
ملك: لا لا حرام عليكى انا معملتش حاجه لا لا
اسر: ملك ملك قومى انتى كويسه
تفتح ملك عنيها تلاقي اسر قدمها تمسك فيه جامد
ملك بدموع: اسر متسبنيش ماما ثرية هتيجى تموتنى
اسر: اهدى يا ملوكه ياحبيبتى انتى بخير وانا جمبك اهو وبابا كمان رجع من السفر وبقى جمبك وثريه البوليس اخدها يعنى متخافيش
ملك: بابا جه
اسر: ايوا وهو اللى انقذك امبارح من ثرية الشريرة دى
ملك: هو فين عتيزه اشوفه
اسر: هو راح ينام عند ساهر وشويه وهتلاقيه جاى دلوقتى قومى انتى اغسلى وشك وخدى دوش وكلو هيبقى تمام
ترجع ملك تانى على السرير : مش قادره خالص .انا هنام شويه
اسر: خلاص براحتك ارتاحى
………………..
-ساهر كان اتصل باياد وحكالوا اللى حصل وطلب منو انو يتخذ كل الاجراءات اللازمه ضد ثريه المجرمه
-وسوسن قررت ترج بيتها بعد ما اطمنت على ملك
-رجع ساهر وفريد البيت بعد ما وضبوا الاوض .وقتها قرر فريد انو يعوض ملك عن كل السنين اللى عاشتها ملك وهى مش فى حضنوا
-ملك بدات تتاقلم على الوضع الجديد وبعد فترة الكوابيس اللى بتجلها اختفت وركزت فى دراستها واسر كمان
فى يوم دخلت ملك الفيلا
ملك : عااااااااااااااااااااااااااا
–
الى اللقاء فى الجزء التانى
…………
دخلوا كلهم لملك لقوها مغمي عليها وفي دم كتير علي الارض
اسر طلع يجري علي ملك
نيرة بصدمه:فريد؟!
ساهر: بابا؟!
Flash Back
رجع فريد من السفر
سعاد: فريد بيه لولولولولولولولولى حمدلا على سلامتك يابيه الف الف حمدلا على السلامه
فريد بابتسامه:الله يسلمك يا سعاد.ازيك وازى شلبى عامل ايه
سعاد:الحمد لله يا بيه كويسين طول ما حضرتك بخير
فريد:قوليلى نيرة موجوده
سعاد:لا يابيه دى راحت مع الست ملك يشتروا شويه حجات والاستاذ اسر راح معاهم
فريد: مممم يعنى مغيش حد موجود هنا
سعاد: مفيش غير الست سوسن جوا فى الاوضه
فريد لنفسه(سوسن صاحبت ليلى الله يرحمها):طب روحى انتى
….
خبط فريد على باب الاوضه
سوسن: اتفضل
فريد يفتح الباب وبابتسامه:ممكن ادخل
سوسن:فريد مش معقول تعالى ادخل
فريد: ازيك يا سوسن عامله ايه
سوسن بإبتسامه: الحمد لله ،يااااااااااه يافريد عاش من شافك متصورتش اننا نتقابل تانى
قعدوا يتكلموا مع بعض كتييييييير لحد وقت والحادثه وسمعوا صوت ملك وهما بيتكلموا
يسمعوا صرييييخ
سوسن بخوف: ملك
فريد: ملك ؟! بنتى وطلع يجرى على صوت الصريخ يلاقى ثريه بتحاول تضرب ملك بالسكينه يجرى عليها ويمسك ايد ثريه والسكينه تعور ايده شال السكينه من اديها ورماها ومسكها جامد عشان متهربش
Back
وصلت القوه اللى بعتها اياد وقبضت على ثريه
وساهر شال ملك وطلعها اوضة اسر
واسر كلم الدكتور يجى لملك وفريد
الدكتور: متقلقوش هتكون بخير شويه وقت بس وهتبقى زى الفل اللى حصلها بردوا مش شوي
اما فريد طهر الدكتور الجرح بتاعه وربطه
وصل ساهر الدكتور ورجع تانى لبباه ونزلوا من اوضه ملك كلهم وسبوها عشان ترتاح
نيرة لفريد: انت جيت ازاى
فريد بضحكه وهو بيحاول يخفف جو التوتو:ههههههه جيت من المطار على هنا
نيرة بلخبطه: مش قصدى بس ليه مقولتليش انك جاى
فريد: قولت اعملهالك مفجأة،، نيرة انا اسف ياحبيبتى والله انى مردتش عليكى على طول ،انا اول ما رسالتك وصلتلى انا جهزت نفسى وجيت على طول
نيرة: عادى ياحبيبى ولا يهمك المهم انك بخير
ساهر:حمدلا على سلامتك يا بابا والله وحشتنى اوى
فريد: وانت كمان ياحبيبى طمنى عليك
ساهر:الحمد لله كلو تمام
فريد :سوسن فين؟!
نيرة: متخافش انا طمنتها انكوا بخير،ويلا انت كمان اطلع استريح فى الاوضه بتاعتى
فريد: وانتى هتنامى فين
نيرة: مش مشكله انا روح انت بس ارتاح
ساهر: خلاص ياعمتو انا هاخد بابا معايا النهارده
نيرة: بصتلة كدا(وكانها بتقوله مش اتفقنا انك ترجع )
ساهر وفهم بصتها : قولتلك لما توضبى الاوضه هنيجى ،انتى بقي اللى مش راضية توضبيها
نيرة مسرعه بعفويه: لا والله انا كلمت الاسطى وهو هيجى من بكرا
ساهر:بهزر معاكى ياعمتو . هنروح بقى انا وبابا وهنجيلك الصبح
فريد: اسمعى الكلام يا نيرة انا هروح مع ساهر ولما الاوض تخلص هنيجى
نيرة: امرى لله ماشى ،خلى بالك من نفسك
فريد: حاضر
يركب فريد مع ابنه ساهر ويطلعوا على الفيلا بتاعت ساهر
…….
عند اسر وملك
تطلع نيرة تطمن عليهم
نيرة لاسر: هى عامله ايه دلوقتى
اسر: زى ماهى
نيرة:لو صحيت نادى عليا
اسر: ماما
نيرة: نعم
اسر: هو ليه بيحصل مع ملك كدا!!
نيرة: النصيب ياحبيبى
……….
فى اليوم التالى
يصحى اسر على صوت ملك وهى بتتكلم وهى نايمه والدموع نازله من عنيها وصوتها تقريبا راح من الصريخ
ملك: لا لا حرام عليكى انا معملتش حاجه لا لا
اسر: ملك ملك قومى انتى كويسه
تفتح ملك عنيها تلاقي اسر قدمها تمسك فيه جامد
ملك بدموع: اسر متسبنيش ماما ثرية هتيجى تموتنى
اسر: اهدى يا ملوكه ياحبيبتى انتى بخير وانا جمبك اهو وبابا كمان رجع من السفر وبقى جمبك وثريه البوليس اخدها يعنى متخافيش
ملك: بابا جه
اسر: ايوا وهو اللى انقذك امبارح من ثرية الشريرة دى
ملك: هو فين عتيزه اشوفه
اسر: هو راح ينام عند ساهر وشويه وهتلاقيه جاى دلوقتى قومى انتى اغسلى وشك وخدى دوش وكلو هيبقى تمام
ترجع ملك تانى على السرير : مش قادره خالص .انا هنام شويه
اسر: خلاص براحتك ارتاحى
………………..
-ساهر كان اتصل باياد وحكالوا اللى حصل وطلب منو انو يتخذ كل الاجراءات اللازمه ضد ثريه المجرمه
-وسوسن قررت ترج بيتها بعد ما اطمنت على ملك
-رجع ساهر وفريد البيت بعد ما وضبوا الاوض .وقتها قرر فريد انو يعوض ملك عن كل السنين اللى عاشتها ملك وهى مش فى حضنوا
-ملك بدات تتاقلم على الوضع الجديد وبعد فترة الكوابيس اللى بتجلها اختفت وركزت فى دراستها واسر كمان
فى يوم دخلت ملك الفيلا
ملك : عااااااااااااااااااااااااااا
–
الى اللقاء فى الجزء التانى
