روايه ورقه زواج عرفي بارت 6
تانى يوم ليلى فاتت على شرين و راحوا الجامعه مع بعض و حاضروا المحاضره و خلصوا
شرين : ياله بقى يا لولو عشان اروح لبابا
ليلى : ماشى يا شرى …..ياله بينا
و لسه البنات ماشين لقو ولد واقف قدامهم و مبتسم ابتسامه عريضه
و هو بيبص لشرين
هشام: صباح الفل يا جميل
هشام : كنت عاوزك فى موضوع
شرين باستغراب : عاوزنى انا …………….. خير
هشام : مش هينفع و احنا وقفين كده ….ممكن نقعد فالكافتريا شويه
شرين : لا معلشى مش هينفع انا مستعجله و كمان متعودتش اقعد مع حد غريب
هشام بابتسام : مهو انا مش غريب
شرين : نعم ….ازاى يعنى
ليلى : تعالى يا شرى نقعد و نشوف اخرة الاستظراف ده ايه
هشام : لا انا عاوز الانسه لوحدها
شرين و بدأت تتنرفز : ليه يعنى ……….و انت مين اصلا ………يا احنا الاتنين يا همشى و هسيبك
هشام : خلاص انتى حره انا بقول كده لمصلحتك
و سابهم هشام و سبئهم عن الكافتريا و هم وقفين يبصوا لبعض و مستغربين اوى من هشام و كلامه معاهم
هشام راح اقعد و وراه شرين و ليلى
شرين و هى بتقعد : ادينا قعدنا انجز بقى عشان انا مستعجله
هشام بفضول : ليه وراكى ايه
شرين بنرفزه : و انت مالك اصلا ………. متقول عاوز ايه ولا اسيبك و امشى
هشام : خلاص خلاص
و طلع ورقه من جيبه
هشام : اقرى الورقه دى و بعدين نتكلم
شرين شدة الورقه من ايده و فتحاتها و ليلى بتبص معاها
شرين : دى ورقة جواز عرفى…….. انا مالـــــــــــ
ولسه بتكمل شافت اسم الزوجه ” شرين فؤاد اسماعيل “
شرين بضحكه عدم تصديق : ايه الهبل ده ………….. و مين هشام عبد الرحمن ده اصلا
هشام بغرور : انا و بكل تواضع
شرين : انت اهبل ولا بتستهبل
شرين : يعنى ايه ليه …………… انا اول مره اشوفك ابقى اتجوزتك امتى ……….روح يا شاطر العب بعيد و شوف وحده تانيه تضحك عليها
و شرين بتقوم من مكانهم هشام مساكه من ايدها و بصلها و هو على وشه ابتسامه
هشام : اثبتـــــــــــــــــــــى
شرين و هى بتزوق ايده بعيد عنها : اثبت ايه ؟؟
هشام : يعنى انا عندى اثبات اسمك و رقم البطاقه شهود على الورقه و كلامى و كمان ممكن اجيب شهود يقولو انهم شفوكى معايا كتير ………..انتى بقى ايه اثباتك انك مش مراتى
شرين : مرات مين انت شارب حاجه ……….ان اول مره اشوف خلقتك
هشام : على فكره عيب تشتمى جوزك كده
شرين بتحاول تتحكم فى اعصابها عشان متفرجشى عليها الناس : انت واحد نصاب و انا هوديك فى داهيه
هشام : اثبتى برده
شرين : انت مستفز على فكره اوى
ليلى : اهدى يا شرين كده ……………. انت عاوز ايه ؟؟
هشام بابتسامه : عاوز مراتى
شرين : متقولشى مراتك
ليلى : احنا هنبلغ عنك بتهمت التزوير
هشام و هو بيضحك : عادى افضحى صاحبتك عشان كل الناس تعرف انها مش محترمه و متجوزه عرفى من وراء اهلها
شرين اول ما سمعت الكلام ده بداءت تعيط
شرين بعياط : انت بتعمل كده ليه …………. انا عملتلك ايه ؟؟
هشام : النقاش مش هينفع دلوقتى ……..ده الكارت بتاعى لما تفوقى من الصدمه كده نبقى نتكلم ……………. و على فكره الورقه اللى معاكى دى صوره والاصل معايا …..سلام
ليلى و شرين فضلو متناحين شويه من غير كلام ولا اى حركه
شرين : ده حلم …………….صح ده حلم و هصحى منه دلوقتى
ليلى : اهدى يا شرين
شرين بصوت كله عياط : اهدى ازاى يعنى ……….. انتى شايفه المصيبه اللى انا فيها
ليلى : طب قومى معايا نمشى دلوقتى عشان الناس بتبص علينا
شرين بعياط : انا مش هقدر اروح المستشفى دلوقتى
ليلى : طب قومى انا هكلم طنط و اقولها انك تعبانه و نروح على البيت
و فعلا ليلى كلمة شريفه و طمنتها عليها و روحوا على البيت
………………………………………………………………………..
هشام لما مشى من عند شرين و ليلى كان سرحان و عدى من قدام نرمين من غير حتى ما يشوفها
نرمين : هشام يا هشام
هشام و هو بيفوق من سرحانه : نعم
نرمين : ايه مالك ……… عملت ايه ؟؟
هشام : هعمل ايه يعنى ورتلها الورقه و سبتها تفكر شويه و بعد كده هشوف هعمل ايه
نرمين : انا مبقتشى فهماك ………..طب ليه كل الحوار ده مكنا صورنا الورقه و وزعناها فالكليه و خلاص و بكده ابقى عملت اللى عاوزاه
هشام بضيق : بقولك ايه انا همشى دلوقتى هبقى اكلمك بعدين
و مشى و ساب نرمين قبل حتى ما تتكلم و فضلت بصه عليه و هى متنحه و مش فاهمه هو ماله
هشام كان ماشى بيكلم نفسه
” هى ليه صعبت عليه كده ………….انا اول مره ازعل عشان حد “
” هى اللعبه هتقلب جد ولا ايه ………..انا ايه اللى عملته فى نفسى ده “
” منك لله يا نرمين ………….يا ريتنى ما سمعت كلامك “
” هو ايه اللى انا بقوله ده ……..هو عشان دمعتين هتعمل فيه كده ……… عادى يعنى مانا ياما عملت مصايب “
” انا مش عارف انا ليه بفكر كتير كده ……..انا هتجنن من كتر التفكير “
و هو ماشى سرحان شاف …………………………..يتبع
