الفصل 11
بعد حوالى اسبوع
عبد الرحمن يدخل اوضه هشام
عبدالرحمن من غير نفس : جهز نفسك بليل الساعه 8 هتيجى معايا مشوار
هشام باستغراب : مشوار ايه
هشام وقف متنح ومش مصدق اللى بيقوله : انت قولت ايه
عبد الرحمن وهو خارج من الاوضه : هخطبلك
جرى وراه هشام : يعنى ايه ………..و ازاى ………ومين دى اللى هخطوبها
عبد الرحمن : هتعرف بعدين
هشام بنرفزه :ازاى يعنى ………….انا مش هروح فى حته
عبد الرحمن : يبقى تلم هدومك وتطلع بره البيت …..وشوف بقى هتعيش ازاى
هشام : هو ايه الذل ده ؟؟
عبد الرحمن : هو مش انا معرفتش اربيك ادينى بحاول اصلح غلطتى
وسابه ومشى ودخل اوضته فريده قبلته
فريده : ها عملت ايه ؟؟
عبد الرحمن : قولتله
فريده : وهو عمل ايه ؟؟
عبد الرحمن : هيعمل ايه يعنى اكيد هيوافق انا قولتله لو موافقشى هطرده من البيت
فريده بخضه :ايـــه …… وانت هتعمل كده فعلا؟؟
عبد الرحمن بتحدى : اه
فريده :ازاى يعنى وهيعيش ازاى وانت واخد منه الفلوس وكل حاجه
عبد الرحمن : اهو يتعلم يعتمد على نفسه ولو مره فى حياته
فريده : هى البنت وافقت
عبد الرحمن بيحكى اللى حصل من شرين
فلاش باك
شرين فى مكتب عبد الرحمن وباين عليها التعب والتوتر
عبد الرحمن: ها يا شرين قرارتى ايه
شرين تسكت شويه وتسرح وبعد شويه تفوق على صوت عبد الرحمن
عبد الرحمن : ها ياله قوليلى هتعملى ايه
شرين : انا موافقه ……….بس عندى شرط
عبد الرحمن : شرط ………شرط ايه
شرين : حضرتك تكلم بابا وانا مليش دعوه بالموضوع ده
عبد الرحمن : وهقوله ايه
شرين : ممكن حضرتك تقوله ان هشام قريب وحده صاحبتى وشافنى وعاوز يخطبنى كده يعنى ………..بس عشان خاطرى محدش يعرف اى حاجه عن اتفاقنا او موضوعى مع هشام
عبد الرحمن : ماشى يا شرين
شرين انا هكتب لحضرتك رقم البيت وممكن تقول انك جبته من صاحبتى دى
عبد الرحمن : خلاص يا شرين اللى تحبيه ……….انا هتكلم انا مع بابا واضبط كل حاجه
ويرجع تانى عبد الرحمن لفريده
فريده : وانت عملت ايه مع باباها
عبد الرحمن : عادى كلمته واديته اسمى عشان يسال علينا وقال لشرين وطبعا وافقت وحدد معايا انهارده عشان نروح نقابلهم
فريده : طيب تمام ………….ربنا يستر بقى وهشام يعقل كده وميعملشى مشكله
عبد الرحمن : لا متقلقيش هو غصب عنه هيوافق وهيسمع كلامنا
فريده : انا مش مصدقه ان ابنى عمل كل ده
عبد الرحمن : لا صدقى ………وانتى مستنيه تكون ايه النتيجه لاهمالك لولادك واهتمامك باصحابك والنوادى طول اليوم
فريده بنرفزه : يا سلام بقيت انا السبب
عبد الرحمن : انا وانتى السبب ولازم نفوق ونعمل حاجه بقى ………….قبل ميضيع خالص
فريده : ربنا يستر
……………………………………………………………………………
فى بيت شرين كل حاجه جهزه والكل فرحان ما عدا شرين طبعا
ومامتها كانت حسه بكده
شرين فى اوضتها بتجهز قبل ما الناس يجو وتدخلها مامتها
شريفه : بسم الله ما شاء الله ………….زى القمر ياحبيبتى
شرين بتبتسم لمامتها ابتسامه حزينه
شريفه : مالك يا شرين ……..انتى مش مبسوطه ………لو مش موافقه انا هقول لبابا ونرفض ….عادى ياحبيبتى
شرين : لا يا ماما موافقه ……..انا بس مخضوضه من الموقف دى اول مره ابقى فالموقف ده
شريفه : هو انتى تعرفى العريس
شرين : اه شوفته مره فالكليه
شريفه : يعنى عجبك ومرتاحاله
شرين : اه ياماما هو باين عليه محترم اوى وكمان بابا سئل على باباه وطلع محترم اوى
شريفه : ربنا يوفئك يا حبيبتى يارب
شويه وشهد جات ودختلهم
شهد بفرحه : ماما العريس جه وانا دخلتهم الصالون ………..ايه ده ده امور اوى ……..يا بختك يا بت يا شيرى
شريفه : عيب يا بت ………….انا هقوم ادخلهم وانتى نص ساعه كده وتعالى ماشى يا حبيبتى
شرين : ماشى يا ماما
……………………………………………………………………….
فالصالون عبد الرحمن وفريده وشريفه وفؤاد الكل قاعد يضحك ويتكلم وهشام قاعد ساكت وهو مش فاهم اى حاجه
وشويه وتدخل شرين : السلام عليكم
هشام يقوم يقف ويتنح وهو مش مصدق ان شرين هى العروسه
عبد الرحمن وهو بيحاول يدارى صدمة ابنه : ايه ياهشام العروسه زى القمر دى ليك حق تقوم تقف وانت مبهور بيها كده
هشام وهو بيحاول يفوق من صدمته : ايه
ويبتسم ايتسامه وهو بيبص لشريفه وفؤاد ويقعد تانى مكانه
فريده : ماشاء الله ……… زى القمر تعالى يا شرين اقعدى جانبى
عبد الرحمن وهو بيبص لفؤاد : نتكلم بقى فالمهم ……….. انا عاوز اطلب ايد الانسه شرين لابنى هشام
يتبع
